برای رسیدن به یک تدبیر و برنامه ریزی جامع باید این موارد را رعایت کنیم :
1. ارزیابی چگونگی گذارندان اوقات و برنامه کنونی(اندازه گیری و ثبت وضعیت برنامه کنونی)
ارزیابی وضعیت کنونی هم از بعد معنوی وهم از بعد مسایل دیگرمثا درس،شغل،وکارهای روزمره و..می تواند باشد.
این ویژگی حتی مورد سفارش احادیث اهل بیت (ع) هم هست که می فرمایند: حَاسِبوا قَبل اَنْ تُحاسِبوا(خویشتن را ارزیابی کنید پیش از آن که مورد ارزیابی قرار بگیرید)¹
فهرست برنامه های موجود،کارهای روزانه در هفته را باید ابتدا بدست بیاوریم.(اینکه این هفته قرار است چه کار هایی را باید انجام بدهم)لازم به یاد آوری است که برنامه ها را با فاصله زمانی کوتاهتر انجام دادن نوعی حسن است و زمینه را برای کسب گام های برتر بعدی ایجاد خواهد کرد.
2. خود شناسی
به معنای شناختی واقعی از خود، اینکه چه قدر توانایی برای انجام کارها را داریم، البته با تجربه ای بدست آورده ایم تا حدودی مشخص و روشن است .اما باز در مورد مشکل خود شناسی داشتیم در صورت امکان با یک شخص مشاور و متخصص در این رابطه مشاوره بگیریم.مزیتی که این کار باعث شناسایی خوبی از استعداد و توانایی شخص خواهد شد.روند سیر برنامه بعد شناختن توانایی معمولا باید به صورت زیر انجام بگیرد.
فهرست کردن نیازها،خواسته ها،قوّت ها، وضعف ها و اولویت یندی آنها
3. زمان بندی
زمان های مشخص و مطابق با نوع کارها را در راس برنامه خود قرار دهیم.مثلا کسی که قرار است دریک امتحان
سختی شرکت کند باید بهترین زمان را برای مطالعه خود انتخاب کند و خصوصا لحظات اول صبح بعد از یک استراحت کافی زمان خوبی است برای مطالعه اما اگر در زمانهای خسته کننده این برنامه علمی را بخواهیم اجرا کنیم سودی برای نخواهد داشت.